u predmetu

ISLAMSKA ZAJEDNICA U BOSNI I HERCEGOVINI protiv REPUBLIKE SRPSKE
("Predmet groblja u Prnjavoru")
(Predmet br. CH/99/2177)

ČINJENIČNO STANJE

Ovaj predmet se odnosi na zabranu opštinskih organa vlasti u Prnjavoru, Republika Srpska, da se nastavi sa sahranjivanjima na muslimanskog gradskom groblju u Prnjavoru. Opština Prnjavor je 1994. godine usvojila Odluku kojom se stavlja Muslimansko groblje u centru grada van upotrebe. Sahrane su nakon toga obavljane na muslimanskim grobljima u selima oko Prnjavora. U ljeto 1998. godine Islamska zajednica u Prnjavoru sahranila je jednog od svojih umrlih pripadnika na Muslimanskom gradskom groblju. Suprugu preminule je naređeno da ekshumira suprugu i da ju sahrani na nepostojećem "novom gradskom groblju". Ovi događaji su bili stvar rješavanja u predmetu br. CH/98/892 Mahmutović protiv Republike Srpske, u kome je Dom uručio svoju odluku 8. oktobra 1999. godine ustanovivši diskriminaciju protiv podnosioca prijave. U novembru 1999. godine opštinski organi vlasti spriječili su sahranjivanje na Muslimanskom groblju. U decembru 1999. godine Dom je donio privremenu mjeru kojom je zabranjeno svako dalje uplitanje u sahranjivanje na Muslimanskom gradskom groblju u Prnjavoru, što nije spriječilo organe vlasti da se ponovno miješaju u dalje shrane u januaru 2000. godine. Ova sahrana je na kraju izvršena uz intervenciju Međunarodnih policijskih snaga, koje su osigurale postupak u skladu sa privremenom mjerom koju je Dom naredio.

NALAZI DOMA

Prihvatljivost

Što se tiče prihvatljivosti, Dom je odlučio da Islamska zajednica ima legitimaciju da podnese prijavu i u ime njenih članova u Prnjavoru i u svoje ime. Dom je takođe zaključio da je on nadležan da ispita prijavu u onom dijelu koji se tiče daljeg ostajanja na snazi Odluke o stavljanju van upotrebe groblja nakon stupanja na snagu Dejtonskog sporazuma, i da nema pravnih lijekova koji su trenutno na raspolaganju podnosiocu prijave a za koje se može očekivati da ih on iscrpi.

Meritum

Član 9 Evropske konvencije o ljudskim pravima
Što se tiče merituma, Dom je zabilježio da je Muslimansko gradsko groblje u Prnjavoru bilo zatvoreno, dok se to nije odnosilo na obližnje Pravoslavno i Katoličko groblje. Dom je takođe zapazio da ne postoji nedostatak prostora za sahranjivanje na Muslimanskom groblju i da nikakvi razlozi za zatvaranje nisu dati. On je, prema tome zaključio da "sugestija podnosioca prijave, da je namjena kontinuirane primjene Odluke iz 1994. godine da obeshrabri raseljene i izbjegle Bošnjake da se vrate u Prnjavor sprečavajući ih da slobodno upražnjavaju svoju vjersku tradiciju, nije ozbiljno osporena i jedino je prihvatljivo objašnjenje" za odluku da se groblje zatvori. Dom je našao da dalja primjena Odluke o zatvaranju groblja predstavlja diskriminaciju protiv Islamske zajednice i njenih članova u Prnjavoru u uživanju njihovog prava da upražnjavaju vjerska uvjerenja u praksi i da ih se pridržavanju, što spada pod član 9 Konvencije.

PRAVNI LIJEKOVI

Što se tiče pravnih lijekova, Dom je naredio tuženoj Strani da povuče u roku od mjesec dana Odluku o stavljanju van upotrebe groblja i da se suzdrži od svih daljih koraka u sprečavanju sahrana na Muslimanskom gradskom groblju u Prnjavoru.

Gospoda Popović i Pajić su priložila mišljenje o neslaganju uz odluku.

Odluka je uručena 11. februara 2000. godine.